شناسایی میزان حداکثر H2S قابل شیرین سازی
|
1.عنوان پروژه : شناسایی میزان حداکثر H2S قابل شیرین سازی در خوراک واحد شیرین سازی پالایشگاه سرخون و امکان سنجی فرآیند شیرین‌سازی گاز ترش به لحاظ فرآیندی و الزامات استاندارد متریال مربوط به سرویس گاز ترش بالای 200ppm |
|
2.اهداف و دلایل نیاز به عملیاتی شدن پروژه: با توجه به کاهش خوراک ترش پالایشگاه سرخون و بر اساس محاسبات اقتصادی انجام شده در سال های 1394-1395، واحد شیرین سازی با آمین پالایشگاه( واحد 1000) از سرویس خارج شده و شیرین سازی گاز پالایشگاه از طریق تزریق ماده شیمیایی H2S Scavenger صورت میپذیرد. میزان گاز ترش پالایشگاه در حال حاضر حدود 0.2 میلیون مترمکعب در روز با میزان هیدروژن سولفید نهایتا 160ppm میباشد. شایان ذکر است طراحی خوراک واحد 1000 بر اساس فشار عملیاتی 64بار و دبی 7م‌‌م‌م‌ر با ترشی 200ppm بوده است.
توجه به طرح سناریوهای اکتشاف، حفاری و بهره‌برداری از مخازن جدید اطراف پالایشگاه که بعضا دارای مقادیر بسیار بالاتری از H2S (نسبت به شرایط طراحی واحد1000 ) میباشد، در نظر است نسبت به شناسایی حداکثر ظرفیت عملکردی واحد 1000 برای جذب خوراک اقدام گردد. شرایط عملیاتی جدید پالایشگاه با توجه به افت فشار مخزن سرخون، پس از طی بیش از 35سال بهره‌برداری و در راستای استمرار تولید، کاهش فشار عملیاتی است، بنحوی که فشار ورودی خوراک در حال حاضر حدود 41بار میباشد. |
|
3.شرح مختصری از پروژه: در خصوص امکان سنجی استفاده از گاز ترش حاوی مقادیر بیش از 200ppm، دو سرفصل مهم وجود دارد که می بایست بررسی گردد: نخست تعیین حداکثر قابل پالایش گاز ترش از نقطه نظر فرآیندی، با توجه به تجهیزات واحد شیرین سازی نظیر برج‌ها،درام‌ها،فیلترها، پمپ‌ها، مبدل‌ها و … و همچنین ظرفیت حرارتی موجود در بخش دفع و همچنین تعیین حداقل فشار عملیاتی واحد جذب در شرایط عملیاتی حال حاضرپالایشگاه؛ ثانیاَ جنبه‌ی انتخاب متریال و استاندارد‌های مربوط به متریال مورد استفاده در سرویس گاز ترش، می‌بایست نسبت به تطابق متریال تجهیزات واحد شیرین‌سازی با سرویس گاز خوراک جدید اطمینان حاصل نمود. بصورت تیتر وار اهم موارد درخواستی پروژه به شرح ذیل است:
|
جهت تکمیل فرم لطفا وارد حساب کاربری خود شوید
